Co to jest A1?
Dokument A1 jest, to zaświadczenie potwierdzające posiadanie polskiego ubezpieczenia w ZUS. Takie zaświadczenie powinien posiadać zarówno pracodawca, pracownicy, a także osoba prowadząca działalność gospodarczą.
Jeśli masz działalność gospodarczą i świadczysz usługi na terenie Niemiec musisz zwrócić uwagę, aby nie przekroczyć pewnego limitu i nie utracić A1. Chodzi o procentowy podział dochodów uzyskiwanych na terenie Polski oraz Niemiec. Dochód w Polsce nie powinien być niniejszy niż 20-30%.
Dlaczego tak jest? Przy prawie 100% dochodzie uzyskanym na terenie Niemiec, ZUS może stwierdzić, że tam pracujesz i tam powinieneś odprowadzać składki na ubezpieczenie (odpowiednik polskiego ZUS).
Ile procent dochodów muszę uzyskać na ternie Polski?
Procentowy podział dochodów ma znaczenie przy staraniu się o uzyskanie A1( zostało opisane to powyżej). Ponadto ważne jest, aby nie świadczyć usług tylko i wyłącznie na terenie Niemiec, ponieważ urząd skarbowy może wtedy uznać, iż doszło do powstania zakładu, co wiąże się z obowiązkiem podatkowym na terenie Niemiec. Nie ma w tym przypadku znaczenia wielkość dochodu.
Proponuję zapoznać się z Weryfikacja podatkowa.
Czy musze mieć Freistellungsbescheinigung?
Każda firma budowlana, która świadczy usługi na nr terenie Niemiec zobowiązana jest zapłacić podatek od usług budowlanych. Z tego obowiązku zwalnia zaświadczeń Zwolnienie z podatku budowlanego, tzw. Freistellungsbescheinigung.
Ważne, nie ma znaczenia, czy świadczysz usługi dla polskich, czy niemieckich firm, znacznie ma miejsce (kraj)świadczenia usługi.
Co to jest rezydencja podatkowa?
Rezydencja podatkowa to pojęcie określające kraj, w którym osoba fizyczna lub prawna jest uważana za rezydenta podatkowego i w którym podlega obowiązkowi podatkowemu. Oznacza to, że w tym kraju dana osoba lub firma musi rozliczać swoje dochody i płacić podatki zgodnie z lokalnymi przepisami.
Dla osób fizycznych rezydencja podatkowa jest ustalana na podstawie różnych kryteriów, z których najważniejsze to:
Miejsce zamieszkania – jeśli osoba mieszka w danym kraju przez większą część roku ( zwykle 183 dni lub więcej ), uznaje się ją za rezydenta podatkowego tego kraju.
Ośrodek interesów życiowych – jeśli osoba ma swoje centrum interesów życiowych (np. rodzina, praca, nieruchomości) w danym kraju, może być uznana za rezydenta podatkowego.
Obywatelstwo – w niektórych przypadkach obywatelstwo również może mieć znaczenie przy ustalaniu rezydencji podatkowej, chociaż to kryterium jest stosowane rzadziej niż inne.
Dla firm rezydencja podatkowa zazwyczaj jest określona przez miejsce, w którym mają one swoją główną siedzibę lub zarząd.